Taş Tigin
çatal dile sine, şer;
gayrısına şıra, kör iyi lâfı sağa kul; çula değer vere, fer! her ele çıra; kötü huy pişe can; kıra, toy özü şen ola dil; bile sözü sine koy, töze; çula kıy! yalanı sile, boğ’a; tuğ! kafa, sığ; koğu, süne yılanı kov’a, ağu çene! kime, iğne; bana, tığ? Antalya 2010 orhanti |
Mrb,
Aslinda orjinal bir isim buldum diye sevinirken, siir firtinasi sitesindeki bir okur, bu isimde bir Turk buyuğu oldugunu soylemisti.
Amacım; Kultigin gibi bir prens (tigin) yazmak ve bunu Orhun (taş) anitlari gibi çağ (kudretin) gerisinde kaldigimizi, belki de mezarimizi duyumsatan bir başlık koymaktı sadece. Şiirin tarzını da otantik kılmak ve şiirin Edebalı üslubunu içermesi icin eski deyişlere yakın hece kullanmıştım.
ilginize tesekkurler. :-)