*GİZİNDEKİ GÜNEŞİ UYANDIR*Bir mavi düşün peşinde emekleyen gecesin… Kalk artık düştüğün yerden! Sabah oldu leylin semasına… Bak güneş en ağlayan uzvuna Gülümseyecek, Değecek parmaklarından Dudaklarına… Sil gözyaşlarını, Beni de ağlatacaksın… Kim anlayacak ensendeki ağırlığın sebebini Bakma! Kaldır başını yerin dibine girmiş Sevdalardan… Çek al artık umutlarını , O hülyandaki kahramandan… Ruhuna hükmeden efsûnlu bakışı Söndür sinendeki ateşinle… Aç pencereni… Ilık bir meltem değsin saçlarının arasına Bahar yok… Sonbahar çoktan nihayet buldu. Şimdi vakitlerden kış vaktidir Üşümenin ,titremenin, İnadına özlemenin vakti… Görmez misin başucunda sana aşkla bakan güneşi Her sabahın vuslata erdiği anı Bekleye durur… Öyle sessiz Öyle yangınlar içinde Sensiz… Bir değse ateşine ellerin Başka sevdalılarından alsanda bakışlarını Ona baksan aşkla! Ne dersin ? Ya hep karanlık kalacak adın Ya da hep aydınlık… İnan! Gene de güneş doğacak Bu sabah … Sen pencereni aç… Yitirilmiş onca şeyin ardından, Gülüşleri yitirmemek adına Ağlama bugün… Sevgi için, Aşk için, Kapılara el süren yalnızlık için Günün aydın olsun gecem… |
şiir tadında bir yaşam temennisi ile
duyguseliozan