ACININ HİKAYESİ -Başlangıç-Yıldızsız kör bir akşamda zamanı içmek için düştüler yola. Soğuk birer demir gibi kenetlenmişti elleri. Yüreklerindeki ateşin aydınlığıyla yürüdüler, yürüdüler… Arkasına bakan düşecekti sonsuza. Dayanamadı erkek. Şöyle bir baktı geride bırakılanlara. Buz kesti birden yüreği ışıksız kaldı… |
gönlünüze sağlık efendim