TEDBİR
*Tedbir
Zamanın birinde bir fakir adam, Yapar kendisine iki göz bir dam. Samanla, çamurla kerpiçler keser Meydana getirir kendince eser. Ahrette îman der, dünyada mekân Ne yapsın fakirde yok başka imkân. ’Var benim evim de olsun çamurdan Yaratan korusun sağnak yağmurdan.’ ’Başımı sokacak bir yuvam olsun, Çoluğum, çocuğum az huzur bulsun.’ Kışlar çok sert geçer, baharlar sulu Oyulur duvarlar yağdıkça dolu. Derken geçer yıllar, bina yaşlanır Duvar çatladıkça bey telâşlanır. Çatlayan yerleri çamurla yamar Yine ayrılır duvar damar damar. Fakirhânesinde bir ömür geçer Lâkin evi bir gün gürredek göçer. Adam öfkelenir, duvara kızar: ’Ne vardı göçecek be gâfil duvar? .. ’Yapılır mı bu Allahın seversen? Hiç olmazsa önce, bir haber versen! .. Dile gelir duvar, söyler adama; Haber verecektim be adam sana Açtıkça ağzıma çamur tıkadın Çâresiz..Kalmadı benim tâkâtım... Sen ki, tedbirini alsaydın çoktan Yıkılırmıydım ben böyle hiç yoktan! .. Antalya-2003 Halil Şakir Taşçıoğlu BİZİM ELLER kitabı, manzum kıssalar bölümünden... |
SİZ YAZIN BİZ OKUYALIM SAYGILAR