Belki bu saatten sonra ben sana sevmeyi öğretemem sevdiğim
Belki bu saatten sonra ben sana sevmeyi öğretemem sevdiğim
Bir daha gözlerimin içine eskisi gibi bak diyemem Kokumu, içine çek bir parça huzuru kabul et Varlığımı teninde hisset diyemem Eskiden olduğu gibi elimde çiçeklerle çıkamam karşına Niye geç kaldın sorusuna eskiden olduğu gibi……. Çiçekçi de sıra bekliyodum sevgilim diye cevap veremem Buğulu gözlerini gözlerimle buluşturamam Kalbimin sadece senin için sağ tarafımda olduğuna inandıramam Soğuk kapımızda kendini gösterdiğinde Eskisi gibi sana sarılıp ısıtamam seni üşüyen yüreğini Belki bu saatten sonra ben sana sevmeyi öğretemem sevdiğim İki dudağımın arasından çıkan birbirini kovalayan kelimelerimi Sana fısıldıyamam,senin yüreğine işliyemem sevdiğim Tutamam ellerinden bir daha titreyemem karşında Dudağının kıyısına bırakamam ufacık bir buse Karşında şekilden şekile giremem Seni güldüremem göremem güzel tebessümlerini Şimdi bir ömür karanlıklar ardından İlk gün ışığı kıvamında tenin Yalnızlığına kanadığım gece Sevdan kandırdı tenimi SUSTUM Hiç konuşmamışçasına gözlerinle Ve sana ait hususlarda yazma şaşkınlığında Elini uzat derken aşkıma ölüm…….. Yokluğunun denkliğinde şimdi……. SEN……. Bıraktığın yerde devam ederken hayatına Ben ardında bıraktığın yaşamın düşlerinde seninleyim Belki de şimdi bu saatten sonra ben sana sevmeyi öğretemem Ama sende bana UNUTMAYI öğretemezsin Sevdiğim…………… Mavi_Gece……….. |