Bir bakarsın
kendini bağışlayan damlalar akar gözlerinden
bitmek bilmeyen gözyaşlarıyla karşılaşırsın.
Şimdi sende beni dinle ey hayat.
Nedir senden çektiğim.
Ölümüyüm dirimiyim bilmiyorum.
Gördüğümü sanıyor, duyduğumu uyduruyorum.
Dokunsam hisetmiyorum hissetsem hissetmiyorlar.
Kuşları görüyorum
Onlar görmüyorlar.
Ben severdim bir zamanlar. Ne çıksa karşıma üstün tutardım.
Eşimi dostumu bilirdim.
Saygı görmeyen tek şey varsa dünyada o da bendim.
Sevginin de yarısını tattıysam iyidir ya…
Eee ne dersin işte gelip geçiyoruz.
Sevmek yahu büyük sanat. Zor iş sevmek
beynimi kemiren kuşkulardan beni uzak tutan
Ama bundan da kurtulmanın bir yolu vardır elbet.
Ne yapayım be kardeşim yüreğim hamur teknesine düşmüş,
birileri yoğumuşta yoğurmuş beni, tam böreklik yufkayım.
İşte ben işte sen orada işte anıların.
Çıkmazların içine saplanmış yüreğin.
Yılları kavramışlığın var da insanlara yinede kıyamazsın be kardeşim.
Ciğerimi dağladılarsa bir sebepleri vardır elbet
Bazen içinden kim kızmaz, hangimiz tanrıya haykırmaz,
işte ben işte sen, biz buradayız.
Bizi gören ve duyan herkesle,
dünyanın bir köşesinde dertleriyle sarmaş dolaşher kim varsa...
Dünyamızdayız kendi dünyalarımızdayız.