keşke sevseydin beni ....
sabahın mor benizinde ruhuma sokulan kadın ...

soluk borumuz bir....
ruhumuzda var bir orospuluk ...
düşlerimiz bir
yatağımızda var bir bozukluk ...

seni anlıyorum kadın ....fakat gittikçe kayboluyorum ....
bir kayıp hazine ...saklı haritan bilinmezinde ....
ve ben
sahipsiz sunaklarda
bilinmeze yol almaktayım ....

bir sokak lambası altında ,söylenen ayrılık kelimelerinde
tutulmus nefesim,
anın durdugu zamanlardayım ...


koşsaydım ,
yetiştiremediğim ayak uyduramadığım hayatın basamaklarında
kesişirmiydik ...
ruhunda aşkı yaşayan ben
bir tanrı gibi ibadetlerimi sana sunarken
nefeslerimi salmaya
korkuyordum
yok olursun
kaçar gidersin diye

zamanın seslerinin kırılmış anları
benim ise yanlızlığıma kıvrıldıgım zamanlar
kelimlerin firar ederken beynimden
bir mezar gibi soğuk yatak
uykumdan firar zamanları bu anlar
....


sen gecenin arsız düşü ;
bir küstüm çiçeğin üstüne doğan ay ışığı
yakamozlara şahit olurken kimsesizliğimizde ...
günden önce ;yarından sonralara gebeydi yaşam

eh be kadın ben seni hep sevdim
sevdikçe yaşamdaki kilitleri kırdım teker teker ;
sevdikçe seni kendim yaptım .....
ama bilmezdim ki
insanlar plan yaptıkça tanrılar gülümsermiş
şimdi sen yoksun ;
tanrıların kahkasıyla çınlıyor hayat....