MEKANİK AŞK...
Silik hayaller birikimi pencerede
İsimsiz hisler öbekleşiyor gecelere Kapı buz gibi koluyla açılırken yüreğe Ayak üstü duygular sürükler cendereye Oysa kendini kandıran beyhude sevgisiz güne Açılan yelkenli batacak bu gidişle... Metalik Mekanik Megafonik Kurgusal senfonik Görünmez göze sevda yürekte Oysa manadan ıraksa ister elinde Görünmeyene tezat edene uzaktır aşk derken Yaşanmaz bu duygunun dışına hapsolmuş izleyenle İki boyut arası sıkışıp kalan bedende Küçük mutluluklar birikir mi söyle Yaya kalacaksan düşlerin paragrafında günün birinde Sevme... Ey aşk... Karanfil kokardın bir zamanlar Nerdesin şimdi ölüler dehlizinde Metal kokusu sinen sevilere Eh iyi, devam edin kendinizce Cılız ışıkların son umutları gömülürken karanlığa Yaşam ve ölüm arasındaki çerçevede Sualler biriktiriyorum aymaz gecelerime Loş sokağın silueti canlanırken gözlerimde Anladım ki Eksiğim bu şehre Artık.. Uzak duruyorum hislere Yüreğimi bile bile ve sıkça görünülen Buz gibi camdan heykele.. HAZAN |