O AN ANLIYOR!
Duyuyorum!
Sesler yükseliyor dört bir yanımdan; Anlıyamıyorum, Bir feryat kopuyor sağ tarafımdan, İnce hıçkırıklara karışmış gözyaşları içerisinde, Ağlaşan insan sesleri duyuyorum. Bedenim kıpırdıyor elimde olmadan, Bir başkasının yardımıyla, Birilerinin beni taşıdığını hissediyorum. Anlıyamıyorum. Derken duruyor herkez. Durmasına duruyor ama, Hıçkırıklar devam ediyor, Uzanıyorum buz kesmiş, Kaskatı bir yüzeye.. Üzerime dökülmeye başlıyor, Ilık sular. Hafiflediğimi hissediyorum, Üzerime dökülen her ılık suyla. Bir ses daha yükseliyor. Yaşadığım şehrin sedâlarında; Selâ ve Ezan sesleri.. Sonunda ise ismim söyleniyor, Öğlen namazına kaldırılacak diye, Helalliğim alınıyor. Saf tutuyor bütün tanıdık tanımadıklarım. Namazım kılınıyor. Ve sonra yeniden taşınıyorum, Eller üzerinde.. Bir müddet daha yürünüyor, Ağlayışlar feryatlar devam ediyor. Sonra tekrar duruluyor, Tahtalarım diziliyor, Duâlar ediliyor, Topraklar serpiliyor, Burada rahat uyu, mekanın cennet olsun ... Sesleri yükseliyor, Ve işte şair; O an öldüğünü anlıyor. (17 Aralık 2010) Cici |
selam ve dua ile...