Bir zamanlar bu şiiri bana yazdıran insan,.kimbilir şimdi nerede ve bana ne kadar uzaklıkta?....
hem bedenimle....hem de kalbimle....he kadar uzaklaştım sevgisinden!.....
O bana acıyı yaşattı en derinden ve ben dirildim kalktım onun olmadığı yerden,
bir baktım hayat daha da anlamlı...Değecek sevgiler peşin de koşarken....
Sebep oldu belki de düşünen bir insan olmama....bir yanım teşekkür ederken,diğeri yanım "AFFETMEM SENİ ASLA"diyor.....Ama kader bu,ondan kaçılmıyor,sitem ne çare!.....

Güneşın ziyası senin ziyana mukabil,aciz ve mağlup olsada gözümde,
Gökteki yıldızlar ve ay,seni kiskanircasina,fezadan dünyaya baksada nezdimde,
Hiçbirşeyin güzelliği yetişemiyor sana inanki içimde,
Ben sana dalmışim uynamazken,gülmekten mahrum etmişim kendimi,


Yinede başka bir yar okşuyor şimdi,ne yazıkki senin tenini!...


Artik ümitlerimde yavaş yavaş almış başını gidiyor,senin gibi bu evden,
Içime bir gülle oturmuş,özü aşktan içi kor ateşten,
Perçemlerim alışmış gözyaşlarıma,alışmış yastığim birtanem,
Her nefesi sen diye alıpta veremezken,

Yinede başka yar geliyor düşlerine şimdi,
Başka yari düşlüyor o kalbin geceleri!...


Kıvranışlarımdan dahi bilakis haz alsamda bazen,
Yolunu gözleyişim,bir kez görmeyi saadetim için kafi gördüğümden,
Kiskanırım seni gömleğinden,adını söyleyen dillerden,
Ben resminde bile seni hissetmiş,medet umarken,

Yinede başka yar yürüyor seninle sahillerde şimdi,
içtenlikle gülüyor eski halim gibi!...


Biliyorum senden sonra asla mesut olamam,
Silahalrımı kuşanıpta yüreğime müdafada bulunamam,
Savaşlarım günden güne şıddetlenirken,dünyanda artık duramam,
Canım çekildikçe aradan saf aşktan ibaret kalırken,hevesimi yitirmiş hiçbirşeyden zevk alamazken,

Yinede başka yar tadıyor dünyayı şimdi senin elinden,
Oda acıya varmaz umarım birgün en derinden!...


Kızgınım kendime bu derece aşinalık olurmu,
Kalbin her köşesinde yare muhabbet bulunurmu,
Tüm güzel anılarım bir insanla dolumu.
Oluyormuş demekki ,birde zerre karşılık göremezken,

Anladımki seni oturtmuşlar sahte tahtlara,
Göz göre göre vermişsin beni zalim celladlara!...


Yüzüme bile günden güne,gam ve kederin izleri işleniyor,
Artık aynalar mahir,aynalar dürüst,aynalar ürkütücü duruyor,
Aynalar yağmur yemiş gözlerimi,kaybettiğim gençliğimi,yüzümdeki çizgileri,
Olduğu gibi gösteripte bu acınası yüreğime hançerler saplıyor,

Yinede başka yar bakiyor gözlerinin içine,
Kimse benim kadar bilemez o gözleri bunu yaz bir yere!...


Ne söylemeli bilmem son sözüm olsun,
Birdaha görsem seni sevgim sırrım olsun,
Issız çöllerde gözyaşımla yıkansın içim varsın,
Varsın Allah azat emesin kalbimi aşktan,

Yinede başka yar almış senin kalbini,
Sensizlikle her geçen gün de bitiriyor yavaş yavaş beni!...