ÖLÜM HÜCRESİNDE RUHUMArtık gözlerin bulutlandığı Dudakların lal olduğu dakikalardayız Ruhlarımız kimsesizler diyarına yol almakta Hiç sonu gelmeyecek sevdanın Son durağında beklemekte yüreğimiz Olamayız birbirimizsiz derken Şimdi kaçırır olduk gözlerimizi Dilek ağacına astığımız umutlarımız Ayrılık rüzgarları savurup atmış Kurban etmişiz iki cihanlık sevgimizi Yalan suretlerdeki gülüşlere Ve ben Ben kala kalmışım sensizliğinle Artık sarmış bedenimi yalnızlığın ayazı Aşk olmuş şişenin içine haps edilen mektup Denizin çalkantılarında sahibini arayan Bilemedin sana olan sevgimin değerini Mahkum ettin kendi ellerinle Ölüm hücresine ruhumu Tenim üşüyor dokunuşların olmadan Kaderim olmamalıydı yokluğuna sığınmak Gidecektin neden girdin kalbime Bu kez dur demeyecek dilim lal Sensiz eksik kalsa da bir yanım Ben de gömeceğim seni Vefasız sevdanla kimsesizler mezarlığına Bir mezar taşın Ardından fatiha okuyanın olmayacak Ben kalbimi senden arındırırken... |