Bir Garip Yolcuyum
Bir garip yolcuyum hayat yolunda
Kimler geldi kimler ğeçmediki Şu üç günlük yalan dünyadan Ömür dediğin üç beş günmüş Bugün geldi geçti,yarın ise meçhulmüş Şunu anladımki yalan dünyada Ömür dediğin bir nefes kadar kısa Bir vuslat kadar uzun ölüm kadar Gerçek olan şah damaramız kadar Bizlere yakın olan son nefesimizmiş Geldik gidiyoruz bir meçhule Şu üç günlük yalan dünayada İnsanlığımızı paraya mala mülke Şana şöhrete üç beş kuruşa Satarak özümüzü kaybetmişiz Dünya malı kimlere kalmışki Bizlere kalsın hey insan oğlu Yaradana kul olamadıktan sonra Yaradana sığınmadıktan sonra Neylersin dünya malını mülkünü Kimler geldi kimler ğeçmediki Şu üç günlük yalan dünyadan Sende geldin sende göçeceksin Elbet birgün bu fani dünyadan Bedenimden adeta kanım çekilmiş Kimse bilmemiş görmemiş hissetmemiş Hakkın yolunda boynumun kıldan ince Kılıçtan keskin yüreğimin olduğunu Yaşanan her türlü acıya razıyım Mevladan oldumu yaşadığım acılar Sedaya çekilmiş mevlanın aşkından Bedenimde yaşayan tüm acılar Dermansız dertlere düşen kul olsamda Kendimi engin denizlere okyonuslara Aşılmaz dağlara ovalara dipsiz kuyulara Salsamda sönmez içimdeki yaradan aşkı Gök yüzü ağlar toprak ise dile gelirmiş İçimdeki sonsuzluğa ulaşan ilaği aşktan Mevlanın aşkından serinlemek için Görse görmez miş bilse bilmezmiş Duysa duymazmış dilsizlerin dili olmuş Evsizlerin evi olmuş mevlanın aşkıyla Yanıp tutuşan bir garip şair olmuş Ufuk Güney kimse bilmeden görmeden... |