KARANLIK
Karanlık
Ağaran bir yanı yok ki afakın, Dağlara, taşlara çöktü karanlık. Zaman, eserinle öğünme sakın! Aydınlık başlara çöktü karanlık... Ne fikre saygı var, ne tefekküre. Boşaldı kafalar, nerde mefkûre? Yükseldi hararet, ısındı küre Cümle yurttaşlara çöktü karanlık... İstikbâlden neler bekleniyordu... Günlerse, günlere ekleniyordu, Hergün ne kapılar yoklanıyordu Gencecik yaşlara çöktü karanlık... Yek ekmek aslanın karnına indi, İşsizlik fakirin boynuna bindi, Gureba kıvrılıp köşeye sindi, Yap yavan aşlara çöktü karanlık... Öğrenmek isteyen okudu kitap, Bilim ağır geldi, düştüler bitap. Çoktan battı gitti doğan afitap ’Cehl’le savaşlara çöktü karanlık... Nasıl bulacaksan bul doğru yolu, Sallaya, sallaya hep başı kolu Yükselde görelim Allahın kulu Onulmaz işlere çöktü karanlık... Tekrar titremezsek filim donacak, Bu cennet vatana baykuş konacak Kandık, kandırıldık, âti yanacak Aydınlık düşlere çöktü karanlık... Antalya-2010/10 TDK: afitap: güneş cehl: cahillik, nadanlık, ilimden mahrum olaklık... afak: ufuklar, etraf, cihet... Halil Şakir Taşçıoğlu |
sevgili gönül dostum,doğum sancısız olmaz
dünya hancısız olmaz
bilenler yaya kalmaz
HİDAYET ALLAHTAN'DIR
bu güzel sözlerinizi kutlarım
sevgiler selamlar bizden daima
her karanlık bir aydınlık müjdesidir ..........