Kar yağıyor aheste aheste,
Özleyen yüreklere melhem misali,
Salına salına,
Nazlı beyaz kelebek uçuşuyorcasına,
Bir yandan hüzün çöküyor,
Ayrılıkların ardından sallanan beyaz mendil oluyor,
Diğer yandan,
Mutluluk perisi oluyor yüreğime.
İçim içime sığmıyor,
Umudum varya yarınlara,
İlkbaharda açan beyaz gülüm oluyor,
Saf ve temizcesine.
Uzaktan gelen selam oluyor adeta.

Kar yağıyor usul usul,
Sabırlı yüreklere pervane misali.
Memleketimin üzerindeki kara bulutları temizliyorcasına,
Özlenen güneşli günlerin müjdecisi gibi,
Bereketi kaçan karatoprağa,
Can olmak için yağıyor savrula savrula.
Namahrem elinin değdiği toprağıma,
Örtü oluyor,
Siper oluyor.

Kar yağıyor vakur’mu vakur,
Üzerine ölü toprağı serpilen,
Uykudaki bizlere ders veriyor,
Mim çekilmiş gözleri açmaya gayret ediyor adeta.
Öyle yağıyor ki,
Kızım’ın gelin’lik duvağı,
Oğlum’un bahtı’nın müjdecisi gibi,
Anadolu’mun hasret Türkü’sü sanki,
Anamın ak sütü gibi,
Bem beyaz,tertemiz yağıyor.

Kar yağıyor umudumu tazeleyen,
Topraktaki tohumun Ana’sı gibi.
Memleketimde yeşertilen nifak tohumlarını dondururcasına,
Boy vermek isteyen,
Ekmeğim aşım olacak,
Karakılçık buğdayıma can verecek gibi yağıyor...

* * * * * * * Ahmet MORAN