onyedisinde
"seni kendimle tamamlarken
tarifsiz uzardı bıyıklarım parmak uçlarımda" oysa ki gözlerin bir başka konuşurdu saçların, dudakların... ki ilkgün olmasada sonradan ağır ağır dökülüverdi mutsuzluk zaten... daha onyedisindeydi bakışlarımız öyle çocuktuk ki her şey bir oyundan ibaret gibiydi... şimdi artık iki yabancı gibi uzuyoruz sokaklarda/ardımızda bir yığın çocuk... |