NE KALDI NERDE KALDI
Kıyıda kıpır kıpır oynaşırken dalgalar
Bir ses “Gel !” dedi birden, mütebessim, davetkâr Doldurdu yelkenleri kuvvetli esen rüzgâr Açıldık denizlere, kara uzakta kaldı Deveyi yutan varken ayırmadan havudu Dolgun olabilir mi karnı açın avurdu Bir bilinmez zamana temlik ettik umudu Eller böğürde nâçâr, heves kursakta kaldı İrtifası artan su, yıkar bir gün bendini İftirası artansa güçlü kılar fendini Kaç nefis mahrum edip yasak aş(k) tan kendini Gözleri açık gitti, aklı yasakta kaldı 04.12.2010 – Lüleburgaz Zekâi BUDAK |
İftirası artansa güçlü kılar fendini
Kaç nefis mahrum edip yasak aş(k) tan kendini
Gözleri açık gitti, aklı yasakta kaldı
Alışılmıştan farklı bir dili vardı şiirin kendine özgü bir kimliği.Beğendiğim bir eser oldu.Yüreğinize sağlık.
Saygılarımla...