YENİ BİR ŞEYLER OLMALI
kaldırmalıyım artık gönlümü bantlayarak
yepyeni bir hüzün koymalıyım sol tarafıma sevinçler ise şaşırtmalı beni kimden nereden geldiyse bir tebessümü dudaklardan alıp gözlerimde yeniden yaratmalıyım… acı hiç olmadığı kadar derin kuyulardan çekmeli gerekirse gönlüm içtiğim suya sardığım tütüne ulaştırmalıyım onu da ciğerlerime… ve hiçbir şey ayrılığı anlatmamalı ne şiirin içinde gezinenler ne romanda patlayan bir tüfek sadece benim olmalı bu “susmalı” her şey çekilmeli /dostluklar kanatılmadan yalnızlıklar çoğaltılmalı/ ve sadece ayrılığım konuşmalı… sadece benim ellerim buna şahit olmalı görmemeli bir çift göz. bakmamalı derin bir kucağa da sarılmamalı kavuşmak ayrılıktır asla bu da bende yanılgı olmamalı… söze bir ağırlık da katmalıyım konuştukça ceylan sekmeli kaya dibinden bir o yaraya bir bu yaraya düşmeli artık belki de bu yalnızlık kokan kâğıdıma… /elbet bu bir avcının avını almaktır / sözüm birilerinde derin bir yara birilerinde derman olacak bir merhem olmalı… bir şeyler olmalı evet değişmeli bilinenler bir ömre ezberletilenler ama yeni ve taptaze durmalı … durdurmalıyım artık bu gidişatı kabuklarımı atmalı yeniden başlamalıyım şimdi yeniden… İRFAN TEMEL |
gidişatı durdurmak, yeniden başlamaktan dahamı kolay acaba diye düşündüm bir an..
ama kolay değil durdurana kadar da ömür geçiyor..
başarabilirsen ne mutlu dost şair, yolun açık olsun..selam ve saygılar..