YANLIŞ AMA TUT ELİMİ
Bir gün dönersen bırakmayacaktım seni
Dönersen bırakma diyecektim ellerimi Tut, kavra , hisset birtanem Sarıl sımsıkı seninim diyecektim Döndün… Affedersin canım benim Biraz yorgunluğum var Azıcıkta yıpranmışlığım Gözlerimin altındaki çizgilere takılma sakın Ben uzaklara bakmaya alıştım Belki hiç yanımda bakamadığımdan …. Yanlış zamanmış be sevgilim Hani derdin ya Yanlış zaman yalnız mekan Öyle işte Bak vakitsiz geldin Ben zaten gitmeye koyulmuştum Çantamda anılarım Son bir kez gözlerine bakayım dedim Bakmaya bile yorulmuşum Affet sevgilim seni böyle karşılamak istemezdim Sende böyle bulmak istemezdin İstemezdin içimdeki çocuğun ölmesini Ölmedi Ölmedi o çocuk Yoruldu hem de çok yoruldu Sitem etmeyecek kadar Kızmayacak kadar Arkamı dönüp gidecek kadar Yoruldum … Adının geçtiği yerde rengim değişirdi Şimdi Ben ilkbaharı sahte yaşarken Sen kış ayazını yaza çevireceksin Sevmek için bahanelerim olmayacak artık Yüreğimde ayrılık yoktu Eğer ayrılık varsa bu işte Yüreğim nerde |
giden ben mi yoksa sen mi idin?
akşamın güncesine düşen bu şiir
ikimizden geriye kalandı...
aramak...
neyi, ya da kimi?
gizli öznedeki, gizli imi mi?
ayrılık buysa eğer,
sol yanımda yüreğin işi ne?
dedirtti şiiriniz..
çok ama çok güzeldi.tebrikler.