ÖKSÜZ YILLARIM
Ne kadar yorgunum, ne çok çaresiz
Yıllar düşlerimde bir kâbus gibi Sen yoksun yanımda, yoksun süresiz Dünyaya küserim, bir mahpus gibi Çareler tükendi yazılar kara Umutlarım kaldı başka bahara Varlığın dermandı yokluğun yara Sahipsiz düşerim, bir mahpus gibi Yerin hiç dolmadı, zamanım geçti Kadere neyleyim, hep beni seçti Üç günlük dünyama, bir ömür biçti Kadere şaşarım, bir mahpus gibi Bir evlat gözüyle sana ayarken Kem gözle bakanın, gözün oyarken Koynunda büyüyen güldüm uyurken Dertleri taşarım, bir mahpus gibi Kırıldı kanadım, kırıldı kolum Kol kanat germiştin, bitmezdi dolum Işığım sen idin, yolundu yolum Gölgene koşarım, bir mahpus gibi İnsan bin kez ölür, düşerse ayrı Ben de anasızım, öksüzüm gayrı Milyonca anının, yok ise hayrı Harsızda, pişerim, bir mahpus gibi Adını andıkça yüreğim yandı Bir bıçak kemiğe, geldi dayandı En eşsiz anaydın, bize ayandı Çığlıksız susarım, bir mahpus gibi O kadar hasrete, zar zor katlandım Bazen acı oldum, bazen tatlandım İyi evlat oldum, öyle atlandım Düşünle yaşarım, bir mahpus gibi ZARALICAN 4.12.2010 |