Şiire Can VereneBir şiir verdim sana küçüktü üşüyordu Yeni yeni yürüyor arada düşüyordu Şefkatle sarmaladın ona kol kanat gerdin O sıcacık sesinle yeni bir hayat verdin Öyle ısınmıştı ki sırılsıklamdı terden Can geldi bedenine kalktı doğruldu yerden Kendisine can veren Nenehatun’a baktı Neden bilmem gözünden iki damla yaş aktı Topu topu beş altı dizeydi varı yoğu Gördü ama görmezden geldi şiiri çoğu Ne yapsın bazı şeyler boyunu aşıyordu Yine de çok mutluydu sonuçta yaşıyordu Dediler ’Gitme vakti zaman doldu zil çaldı’ Uzandı yatağına derin uykuya daldı Bulutlar öpüşüp de şimşek göğü delince Elbet bir gün uyanır şiir vakti gelince Şimdi ağlama desem dinlemezsin ağlarsın Bu şiirin sonunu göz yaşıyla bağlarsın Ben yine de derim ki göz yaşı dökme aman Sana gülmek yakışır kadim dost Meryem Maman Dün şiirime sürpriz bir şekide Can veren Değerli dost Meryem Maman(nenehatun) Hanımefendiye bir kez daha teşekkürler... . |
Saygilar selamlar siire konu olan can arkadasim Meryem Mama`na ve yazan yürege kaleme.