Şiirde Ö L Ü MKenarlarından sıyırıp , çifte düğümlerle köreltiyorum önceleri Vakitte sıra dışı bir dur/aklama dönemi Yakalar dik Dekolteler nizami halde Gecenin gölgeli karanlığına sunulur öğünler Kırbacı eksik rüzgârın nefesine bırakılır bedenin yap-boz dilimleri Kulaçlar dalgasız Kıyılar yelkensiz Ve gün sonsuzluğun eşiğinde bir çırak Samanyolu’nun izlediği yol k/ayıpları s/aklar içinde Gökkuşağının renkleri ise bulaşır birbirine Mavi göğün perçemi asılırken göze perde yerine Sınırları daralır Bakışları kabuk bağlar yaşları ile Satırlar arası düellolar başlar bardaktan boşalırcasına İmgeler zivanadan çıkar karışır ortalığa Kelâmların ifrazatı dökülürken iki dudak arasından Kalemin ucuna bağlanan sırat köprüsü dillenir her adımda Yer uçurum , gök meçhuldür bundan sonra Artık beden ölüme ödünç verilmiş İmtihanı biten mektebin bahçesinde merasimi düzenlenmiştir ruhun Ve alnının ortasından öpendir toprak Ne kan kırmızı , ne zaman hızlı Soğuk tene sıcak bir dua bırakılır hediye Sadece şiirde kal ölüm... 29/11/2010 12;00 eMİNE |
İmtihanı biten mektebin bahçesinde merasimi düzenlenmiştir ruhun
Ve alnının ortasından öpendir toprak
Ne kan kırmızı , ne zaman hızlı
Soğuk tene sıcak bir dua bırakılır hediye
Sadece şiirde kal ölüm..
------------------------------------
Ölüm bedendedir,
Ruhun sevmişse......
Tebrikler
c.d.