Nankörlüğüme Lanet Ettim...
Karanlık,
Zifire boğulmuş gece Zaman geçmek bilmiyor yine Beklemek ayrı bir işkence Sabahı çok özledim Bir saniye/ bir sene/ bir ömür Lanet ettim doğmaya güneşe … Şükür şafak/ nihayet Düştüm yola Kayıp rota/ yıllardır Yürüdüm yeniden Bir yetişememe korkusu çöktü Koştum Yoruldum/ dinlenmek hayal oldu İçimi kavuran güneşe öfkelendim Öyle bir of çektim ki ben bile hayret ettim Bin bir ümitle Geceyi bekledim … Ne gündüzün bildim kıymetini Ne gecenin sırrına erdim yıldızların ışığında Ne biçim bir şeyim ben Kendime bile lanet ettim… canALİ |