RÜYA...
Kendimi bir dağ başında buldum
Vakitsiz bir bahar sabahında Üstelik kış ortasında Hayret, üşümüyordum Yavru ceylan oldum bir an Gezer buldum kendimi kırlarda Koştum da koştum sonra Yorulmayı unuttum Çok mutluydum Hayret ettim koca dünyaya Şaşıp kaldım Bir rüyanın ortasında Sonra uçmak istedim Yolum yönüm belirsiz Süzüldü bedenim serin rüzgârla Bir o yana Bir bu yana İşittiğim yüreğim oldu yalnız Akıp duran bir dere buldum yolun sonunda Balık olasım geldi Atlayıverdim soğuk sulara Sonu gelsin istemedim Bu hailimi pek sevdim Özgürlük bu mu dedim Bıraktım kendimi akan zamana İlk kez telaş almadı bedenimi İlk kez beni bırakıp gitmedi Benimle aktı zaman Sanırım ondan Rüya mı bu dedim Öyle güzeldi ki güneş Uyanmak istemedim Kafamı kaldırdım Pırıl pırıldı gökyüzü Sarılmak istedim bulutlara Kapadım gözümü ve açtım sonra Yağmur oldum bulutta Tutunamadım aktım boşluğa Ben bunu istememiştim Ürperdi bedenim Kâbus mu görüyorum diyemedim Hissettim dehşeti Uyanmak istedim Silkindim, tepindim, titredim… Tutunacak bir dal aradım Kuş dedim, Uç dedim, hadi değiş dedim Tutunacak bir dal… Yetişemedim Haykırdım Neredeyim ben dedim Çaresiz Yine yüreğimi dinledim Cevabı işitince gülümsedi yüreğim Meğer hayata aldanmışım Böyleymiş, Bilemedim. canALİ |