DOKUNMA KALSIN
Güneş ışığına muhtaç yıldız misali,
Muhtacım, ışığın dokunma kalsın. Anne kokusuna hasret bebek misali, Alma gömleğini dokunma kalsın. Yeşil başlı gövel ördek göle gidiyor, Giden eller olsun, sen bana cansın. Canım ellerinde hayat buluyor Bırak ellerimi elinde kalsın. Mecnun olacak yürek nerede bende Ferhat olup dağa çıkammı bende Deli gönül her şeylerden geçerde, İş sana gelince çakılıp kalsın. Zehir olsan şerbet gibi içerim. Sırat olsan şimşek gibi geçerim Deve gibi uçurumdan aşarım Bir tutam otumsun elleme kalsın. Hasret rüzgarları yaprak gibi savurur, Abdal gönlüm, aptal gibi avunur Ateş yutmuş gibi, içim kavrulur, Kavuran sen isen dokunma kalsın. Denizlerde dalga dalga köpürem Kışın ortasında çırılçıplak titrirem. Dadaş olmuş şive şive gezirem Bırak dillerini benimle kalsın. En büyük yürek sende var bence, Yoksa nasıl alsın beni içine Buda yapılır mı ben gibi gence Atma beni senden, dokunma kalsın. |