Neden her yer karanlık neden başım dönüyor;
Sana yanan ışıklar bana neden sönüyor…

Bilmediğim ne varsa söyle bende bileyim;
Söyle ki gözyaşını vicdanımla sileyim…

Karışsın gözyaşları karışsın birbirine;
Dokunsun kirpiklerin ruhumda aşk kirine…

Sevginle ayrı güzel yorgun kalbin vuruşu;
Yeniden şekillendi şu dünyanın duruşu…

Baştan sona yıkansın yorgun yaralı beden;
Bana bir neden göster yaşamam için neden?

Sensizlikte açmaya teşebbüs etmez güller;
Sensizlikte ötmeyi günah saydı bülbüller….

Hadi uzat elini ellerimi vereyim;
Gözlerinde bu akşam hicretime ereyim…

Yüreğimde külünden doğan bir Anka kuşu;
Seninle vız geliyor şimdi hayat yokuşu…

Sen konuş ben susayım dile gelsin kâinat;
Gözlerimde her bakış seni bilsin kâinat …

Gözlerimde her akşam her akşam aynı soru;
Cevabı bilsem bile saklıyorum en zoru…

“Neden her yer karanlık neden başım dönüyor;
Sana yanan ışıklar bana neden sönüyor…”

Ali ALTINLI – 27/11/2010
Saat: 15:49