İnliyor bak hasretinden, dertli gönlüm anbean,
Çünkü aşkından ibâret, her rüyâmın terkibi…
Bir lütuf kıl, sevgilim ol, nâr-ı aşka sen de yan,
Bakma hâlâ öyle ey yar, sen de kimsin der gibi…

Simsiyahtır hasretinden her günüm artık inan,
Ben ümitler ülkesinden sürgünüm artık inan.
Bunca yıldır beklemekten yorgunum artık inan,
Gözyaşım mahzun gönülden damlayan bir ter gibi…

Vuslatın hoş bir hayâldir, yokluğun sonsuz melâl,
Duymuyorsun hiç figânım, ben devasız, sense lâl.
Gün misâli söndü bir bir yazdığım her arzuhâl,
Şimdi gönlüm gamla dolmuş eski bir defter gibi…

Her ne etsem görmüyorsun bu perişan halimi,
Almıyorsun yâr başımdan hasret adlı zalimi.
Zerre fayda etmez artık gönlümün gam talimi,
Teslim oldum ıstıraba mermisiz bir er gibi…

( - . - - / - . - - / - . - - / - . - )

Veli BOSTANCI