Hepten maval ehlî mi, kalmadı mı bir âkil?
İdrak edin tiradı, boşa değil bu gayda!
Kasvetiyle kapladı, baştan ayağa sakil;
Domuzluk içimizde, tenim temiz, ne fayda…

Hangi mikrop sebepse, akılda aklî yangı;
Düşlerimi piç eder; heyûlâ, karabasan!
Hep karşıma çıkıyor, yetişir kısır döngü!
Kır melânet tâcını, tahta otur ey insan…

Tedavî için teşhîs, sonra görevi tahsis;
Derdin, derdine çare; kâmiller çıkar elbet
Kararlı ol yeter ki, sonra kapanır bahis
Kanımdaki şu illet, sürmez ya ilelebet.

Göçük altında kalan, insanlığın enkâzı:
Sesime ses verin de, bileyim arzı tarzı
Ehil elden çatalım, son kez olsun îkâzı
Vicdânlara dikelim; anıtsal, haklı farzı…

Erdemoğlu! Erdemlik var diyorsan künyende;
Her dem öze doğru kal, selâmete söksün tan
Ahlâk, böyle gönenir, köke sadık bünyende;
Soysal bünye kurtulur, erince, erer vatan;
Kaygılardan arınıp, sevince girer vatan.


03.11.2009 13:52 – 19:55

Salih ERDEM / AYDIN