LİRİK BEDDUAKapattım kitabı Yüzüne baktım sonra Polyanna bir avuç hayat ver bana Öksürdü pencerem kış kapıda Enlem ve boylam bir duvardan diğerine Az önce geçtim bulutlardan Alnımda SU lekesi Gölgem ışık rahlesi yorgun venüs Bak şimdi uzak bir şehre Orda öldüm unutma... Günlerdir bir ceseti söküyorum içimden Kırılıyor göğün aşka değen yanı Bir mezarı kapatıyorum kimsesiz Uzak bir evde su sızıyor bıçağın ucundan Herkes beni şair biliyor-gülüyorum Simyalanmış ruh öznesiyim oysa Ve mart ölüsü korkularım Geçmiş zaman lirik bir masal Ölüyor tanrıları- yontuların --- Örttüm yüzünü Azelya Kınadan kirpiklerin Suyu öpen yeşil yosun Mor bir düşün İnciterek öptüm ağlama --- Sanırım öldürdüler beni Geçerken bir martının kalbinden İşte siyahın gül olduğu bu yüzden Susmanın en tenha yeri İntiharın ihtilali Yani bütün kapıları çarparak Gittğim kentlerden Anka külümün leşi Sen bilirsin hangi masaldan Şiire ve aşka sığmadığım Ey sıırı dökülen ölüm TAM ÜÇ GÜNDÜR HAYAT Biri suya öykünen masum yüzüm Biri aşka söz kesmiş hüzün Biri gittiğin gün --- BÜTÜN RENKLERİN TANRISI BEYAZDIR ... Cumali Çorbacı |
Kelimelerin ve sesin gücünü öyle iyi biliyor ve tartıyorsunuz ki... yine mükemmeldi.Saygılarımla.