* Geceler Sessiz *Bu şehrin ışıkları sönük, geceler sessiz tâ uzaklardan bir kadın el sallıyor yüzü günbatımı, gözleri ibrişim mavisi bakışları hasret dumanında piyano tuşlarında öpüyorum penceremde sevişen kumru sesini Gel gittilerini unuttu, sokaklarımda gezdiğin bu kent ne temmuz’un haziran’a ne de haziran’ın temmuz’a hükmü geçiyor bir rüzgâr okşuyor tenimi, güzden kalma şimdi, gövdem körkuyularda unutulmuş bir Yusuf misali karanlık gölgeler paslı demirlerden düşerken, zindanlarıma bir bir topluyorum, mahzenlerde yıllanmış acılarımı. Nuri Dağdelen Özdere-İzmir 23.11.2010 |