Hani o ilk gün vardı ya,
Annemle okula geldiğim gün.
Korku dolu gözlerle,
Ürkek bir kelebek gibi.
Ayaklarım geri geri giderken,
Sizi görmüştüm uzaktan.
Hiç yabancı değildiniz,
Yıllar öncesinden tanışıyor gibiydik.
İşte o gün tanıdım sizi öğretmenim,
İşte o gün...

Annemin elini çekiştirirken,
En güzel tebessümle.
Bağrınızı açarak,
Ellerinizi uzattınız ya bana:
“Gel…gel…” diye.
Size doğru adım atarken,
O gün bağlandım size öğretmenim,
İşte o gün...

Göz göze geldiğimizde,
Gözlerimdeki nem kurudu,
Uçtu gitti kaygılarım.
Uçtum ben de kelebekler misali,
Gösterdiğiniz sıraya, gururla oturdum.
İşte o gün vuruldum size öğretmenim,
İşte o gün...

Gülümsediniz ya bana bakarak,
Bulutlara kadar yükseldi başım.
Bakışlarımızla anlaştık,
Ve…birlikte gülümsedik.
Sonra da yan yana gelip,
Annemi uğurladık,
El sallayarak.
İşte o gün sevdim sizi öğretmenim,
İşte o gün...

Hani bir gün düşmüştüm ya,
Burnum kanamıştı.
Koşarak geldiniz,
Telaşla kucakladınız.
Bembeyaz mendilinizle,
Yaramı temizlediniz.
Bütün acıları unuttum o an,
Bir hoş oldum kollarınızda.
İşte o gün güvendim size öğretmenim,
İşte o gün...

Tanımadığım Ali’yi,
İlk kez sizden öğrendim.
Sonra; a, b, c,
Ve bir çok şey.
Hücre yıldızlar evren,
Ufkum genişledi sizinle,
Evrenden de öte.
İşte o gün inandım size öğretmenim,
İşte o gün…

Hep karşılıksız verdiniz,
Paylaşmayı, özveriyi, dostluğu,
Siz öğrettiniz.
Sevgi paylaştıkça çoğalır,
Acı paylaştıkça azalır derdiniz.
Yıllarca mum gibi,
Eriyerek bizi aydınlattınız.
İşte o gün kıskandım sizi öğretmenim,
İşte o gün…

İşte böyle başladı hikayemiz,
İşte böyle öğretmenim.
Böyle tanıştım kara tahtayla,
Tebeşirle silgiyle.
Böyle tanıştım,
Sizdeki o yüce sevgiyle.
İşte o gün imrendim size öğretmenim,
İşte o gün…