Biraz da Sen AğlaBİRAZ DA SEN AĞLA isimli eserimden alınmıştır -B Benim için biraz da sen ağla Bilinmeyen bir aşkın Başka bir delisine çevirdiğin için Bu cehennem sıcağı olan çöllerde Benim için, biraz da sen ağla -İ İçinden geldiği gibi içerimdeymişsin gibi ağla İniltilerini kulaklara kısmadan İklimlerini değiştirerek ayrılığın İstemediğin sevdalara sürüklenmeden İçinden geldiği gibi içerimdeymişsin gibi, biraz da sen ağla -R Reddiyeler dizmeden ayrılığa ağla Rehineler istemeden hayallerime Rahlelere bir kitap gibi dizerek gözyaşlarını Reva mı diye düşünmeden bu yaşadıklarını Reddiyeler dizmeden ayrılığa, biraz da sen ağla -A Aynalardaki görüntüye aldırmadan ağla Aldatılsan da gecenin karanlığında Ayrılık gösterseler de her bakışında Ay’a, Gün’e, Yıl’a , Hayat’a küsmeden Aynalardaki görüntüye aldırmadan, biraz da sen ağla -Z Zor gecelerime bedel olarak ağla Zerdüştler gibi ateşlere eğilmeden Zebaniler gibi ışıktan korkmadan Zalimliğinle zulümlere yenilmeden Zor gecelerime bedel olarak, biraz da sen ağla -D Dalından koparılan güller gibi ağla Dar da bırakmadan körpe yüreğini Duman, duman olup dağ başında Deli çay’lar gibi kaynağından fışkırırcasına Dalında koparılan güller gibi, biraz da sen ağla -A Arkam sıra saçlarını yolmadan ağla Ayaza çalmadan gün dönümleri Avutmadan geleceğe olan umutlarını Avuçlarını dudaklarınla parçalamadan Arkam sıra saçlarını yolmadan, biraz da sen ağla -S Soluklarını bir iki… diye saymadan ağla Sürur* kaynağı bilerek yaşanılan sevdayı Sabahlara bırakmadan gecenin hesabını Saklamadan feryatlarını hiç bir canlıdan Soluklarını bir iki… diye saymadan, biraz da sen ağla -E Ellerine toplayarak gözyaşlarını ağla Ekim sarısına çalarak ten rengin Eğlenceler içinde iken akranın, dengin Ey! yollarımı kesenim, damarımdan akanım Ellerine toplayarak gözyaşlarını, biraz da sen ağla -N Neftî* gölgenle, nefhân* ile ağla Nasıl ki dudaktan çıkana zincir vurulamaz Nilüferlerin açmamak için bir sebebi olamaz Nehari* gelenlere leyl’i ikram sunulmaz Neftî gölgen, nefhân ile, biraz da sen ağla -A Ayrılıklara adam gibi ağla Avara* sanılmasın gözünden düşenler Ayağa kaldırsın mezarında yatanı Adam olmayanlar koy kıymetin bilmesin Ayrılıklara adam gibi, biraz da sen ağla -Ğ Gözlerinden yaşları silmeden ağla Gönül denilen toprak taşa dönmeden Güz olan mevsim kışa çevrilmeden Güzellikler dillerde suç bilinmeden Gözlerinden yaşları silmeden, birazda sen ağla -L Leyla olmadan, kendin olarak ağla Loş ışıklarda salınan saray kızı olarak değil Leyl’e* ışık kamer* gibi sabah kaybolmadan Leylaklara ilham nevbahar* olaraktan Leyla olmadan, kendin olarak, biraz da sen ağla -A Allah’ımın aşkına ağla Ağyâr aşkına, Aliyâr aşkına Ağlayabileni sevdim demem için, Ağlayabildiğini görebilmem için Allah’ımın aşkına, biraz da sen ağla Bekir Kale Ahıskalı Mayıs-2006 Ten Renginde-Dudak Tadında *Nefti: Koyu yeşile çalan siyahlık *Nefhân: Mis kokulu esinti *Nehari: Yatılı olmayan misafir *Avara: İşe yaramayan :*Nevbahar: Baharın başlangıcı *Leyl: Karanlık, gece |
Zerdüştler gibi ateşlere eğilmeden
Zebaniler gibi ışıktan korkmadan
Zalimliğinle zulümlere yenilmeden
Zor gecelerime bedel olarak, biraz da sen ağla
biraz uzun olmasına rağmen kendini okutturan güzel bir şiirdi
emeğine yüreğine sağlık dost
saygılarımla