usul usul olsun haberin
katran karası düşlerimde yoksun
ben giyindikçe sen soyundan
bak
şimdi üşüyorsun

tutabilirsen tur hüzünlü yanımdan
gerdanımda inci olsan özlemem
hasretin gizli gecelerde
aynalarda acı gülümsemem
sıkı tut
düşüyorsun

göz kırpmadan yılları
sökerken ilmek ilmek yeldada
ve bir daha
işlenmeyecek aynı ellerde sevda
kırıldı kanat
yarım kaldı yollarda
dur hiç koşma
yetişemiyorsun

gül idim
usul usul soldurdu zarın
ıradıkça kalbimden
yaktı ruhumu harın
çektim perdeleri gözlerime
el yordamıyla arıyorum
bakma söndü ışık
göremiyorsun

gittiğin gün boyandım siyaha
gül için figanda bülbülleri tanıdım
yeldim sevdanın arkasından
tutamadım
şimdi martılarla dostum
koşma bak
savruluyorsun

sürmeler çekeceğim meftun bakışlarıma
kovacağım kederleri sinemden
iyi olacak yüreğimde yara
ah be ciğer parem
devam senden olmayacak
nefes al
boğuluyorsun

haberin olsun
yazmamı yel almış dilek ağacından
sildin yok
edalı öpüşlerin dudaklarımda
mahsun bir gülüş bıraktın her defasında
ve kırlangıçların kanadında
göç etmekte senden uzak diyarlara
artık sen yoksun...