Sessizliğimin Anatomisi
zamana karşı koyamadığın sürece insansın,
ağladığın kadar aciz, güldüğün kadar delisin! geçmişten gelen bir sabah yeliyle, dudaklarımda kalan izi sevgilinin. ve bedenimde nefes alışverişi... hepsi sessizliğimin anatomisi şimdi. ya küçük bir çocuğun bana,baba diye seslenişi gidişinin yedinci yıldönümünde, nasıl bir ayrılık hediyesi? kabrinde döktüğüm gözyaşı gibi, seviyorum seni sevgili seviyorum seni... ölümünün yedinci yıldönümünde; hala ilk günkü gibi... Atakan YORULMAZ |
Yüreğinize kaleminize sağlık