kirli bir düşten yalınayak bir hediye;ayrılık.
bir iki sürçü lisana tarumar bir aşk sunulduysa eğer önüne ...

bu aşk,başka kimin kabından taştıysa ve kimin canını yaktıysa umarsızca;
bin ahın fermanında ilk sırada...

esmer bir kadın düş/tü rüyamda güya
ve hayali resimler çizdiriyordu üç damla suya

oysa sen;

bütün nevaleyi aşka yatırdın,kibirin masasında
ve aşkı yamaladın sözlerine,kibir aşka belayken her damlada

son kozlarını oynuyorsun zamana karşı;nasılsa gün kimsesiz...
bilmiyorsun ki,zaman sahipsiz bir fahişe,başı dertsiz,

fenerin söndüğü yer gibi,belirsiz herşey "sahi siz kimsiniz ?"
diye,gülümsüyorsun siyaha,kılı kıpırdıyor sanki beyazın,
sanki kırmızı diye bağırırken sen,rengi değişiyor evrenin...

zaman dilimlerken beklentilerin damarlarını,
önce umudun reddine sonra yalnızlığın restine boyun eğiliyor,karar senin...

kararsızlığa tahammül edemez gözyaşı
alt dudağına ilişen bir damla yağmurla,soğuk bir üst dudağın ayrımını yapmaktan acizken,kesiyorsun ağlamayı
ve sen yoksun diye bende bırakıyorum kendimi kandırmayı...

ey zaman!
ne hikmetse,sen sek içerken yarınımı,dünya duruyor
ve o,buna kendince bir anlam katıp,katıla katıla gülüyor.
ama son gülen kahraman,hep son nefese gizlenerek zamanla dalga geçiyor...

son faslın hüznü karışıveriyor tenime,ruhum ağır geliyor bedenime artık
ve bütün bu karmaşanın eşiğinde,
ölümün kapı aralığında sıcak bir yatakla aşkın arasındaki farkı arıyorum
hayat bitiyor ben yeniden doğuyorum...


Atakan Yorulmaz