ADAM; DURULMASIN…Oldukça belirgin alnında çizgilerin Soluklan adamım yorgun yüreğin Taşımazlar seni bu yaştan sonra Yaşın kemal hâlâ ergen davranış Durul yorulma maazallah ölürsün Rengin gün batımındaki Siyaha çalan kırmızı gibi Ay-ın ışıksız gecelerinde Soğuk odada ıssız yatağın Isıtamazsın ve üzülürsün Durmalısın zaman çabuk geçiyor Geçmiş siyahına mor dokunurken Ay sim kırpıntısı üstüne çiseliyor Merhaba dediğiniz o günlerinizde İnan yeşilin en güzel halini sevdin Kış gelişinde çiz kar uçuşunda Tuvalin beyaz fırçan el olsun Mutluluğu sisli anlatsın resmin Kardelen açınca anlam yitirsin Aldığın soluğu paylaşanlara kızma İhanetin onlar için düşsel sadakat Her yalpaladığında kol tutuyorlar Sevdaya yenilmek erdem sayılır Yaşattıklarının dışında iyi birisin Fakat durulmazsan ölme zamanı Korkun faydasız gitme zamanı Son nefes anından keyif alırsan Ölüm senin için doğma zamanı Gün sonrası şiirlerim© (5) İST. 19. 11. 10 / 03. 00 |