Efkâr ZamanıGüneş batmaya görsün Ay doğmaya Gecenin bitimine doğru Seherin yeni ritmine yakın Kaymaya görsün gökyüzüne Başlar inceden bir sızı Rastgeldikçe gözüme ,gördükçe O uzak,yalnız yıldızı Efkârlanırım . Kimbilir? Ne dedikodular yapılır Ne rivayetler üretilir Dip dibe büyümüş ağaçlar,ormanda Bir eşikte toplanmış mahalle karıları gibi Düşman çatlatırcasına Güle oynaya Ne zaman görsem Büyür içimdeki acı Nerede,nasılsa Pastırma yaza Zemheri kışa karşı,yalnız,tek başına Yeşermiş bir ağacı Efkârlanırım .. Şimdi tam zamanı Çıkartmalı yadigar tütün tabakasını Kalın bir cıgara sarmalı Uzun bir yolculuğun tam ortasında Bir mola yerinde Tüm koşuşturmalardan uzak Sakin,kendi aleminde Başında,alnına dek inmiş,kasket Kehribar tespihi bileğinde Öylesine bir nefes çeker ki Cıgara yarılanır Ben Efkârlanırım ... Vuslatı bekler gibi Beklerken Gurbete götürecek Ya ekmek davası için Ya yâr Diyar,diyar gezdirecek sesini,trenin Hüzün olur,kaplar devasa boşluğu Yoksa sallanan bir el Arkandan senin İnce bir ölümdür o anda veda Tınmaz çoğu bu manzarada Ah,kör olası safderun gönül,arsız Şairliğim bırakmaz kaygısız Efkârlanırım **** kutbo Adana 02.08.2010 |
Ah,kör olası safderun gönül,arsız
Şairliğim bırakmaz kaygısız
kaygısız... sevgiler..