Güneş batmaya görsün
Ay doğmaya
Gecenin bitimine doğru
Seherin yeni ritmine yakın
Kaymaya görsün gökyüzüne
Başlar inceden bir sızı
Rastgeldikçe gözüme ,gördükçe
O uzak,yalnız
yıldızı
Efkârlanırım
.
Kimbilir?
Ne dedikodular yapılır
Ne rivayetler üretilir
Dip dibe büyümüş ağaçlar,ormanda
Bir eşikte toplanmış mahalle karıları gibi
Düşman çatlatırcasına
Güle oynaya
Ne
zaman görsem
Büyür içimdeki acı
Nerede,nasılsa
Pastırma yaza
Zemheri kışa karşı,yalnız,tek başına
Yeşermiş bir ağacı
Efkârlanırım
..
Şimdi tam
zamanı
Çıkartmalı yadigar tütün tabakasını
Kalın bir cıgara sarmalı
Uzun bir yolculuğun tam ortasında
Bir mola yerinde
Tüm koşuşturmalardan uzak
Sakin,kendi aleminde
Başında,alnına dek inmiş,kasket
Kehribar tespihi bileğinde
Öylesine bir nefes çeker ki
Cıgara yarılanır
Ben
Efkârlanırım
...
Vuslatı bekler gibi
Beklerken
Gurbete götürecek
Ya
ekmek davası için
Ya yâr
Diyar,diyar gezdirecek sesini,trenin
Hüzün olur,kaplar devasa boşluğu
Yoksa sallanan bir el
Arkandan senin
İnce bir
ölümdür o anda veda
Tınmaz çoğu bu manzarada
Ah,kör olası safderun
gönül,arsız
Şairliğim bırakmaz kaygısız
Efkârlanırım
****
kutbo
Adana 02.08.2010