Bir köpek yavrusu dolanıyor parmaklarına
Parmakların denize bakıyor.
Kumlar geçiyor, gözlerinden
Martılar uzaklarda.

Bir kedi yavrusu dolanıyor ayaklarına
Memnun edemediğin dünya doluyor odana.
Ağaçlar, her zamanki yerlerinde duruyor.
Ay, düşüyor ayaklarına.


Eteğinle geçiyorsun şehirden
Şehir, daralıyor
Düşüyor parmaklarından.
Şehir düşüyor.

Gökyüzü bildiğinden de eski
Biliyorsun olduğu yerde duruyor.
Kuşlar uğruyor bazen çığlık çığlığa
Görmesen de duyuyorsun belli.

Parmak uçların, uçları parmaklarının
Ruhuma dokunsa
Ürperiyorum.
Ürperiyorum ihtimalinden.

Yalnızlığım sızıyor şehre.
Parmakların aldırmıyor.
Gözlerim düşüyor yağmura
Parmakların kaldırmıyor.

Ufacık parmaklarınla
Dolanıyorsun
Kapı aralamaktansa
Kapıyı aratıyorsun.

Sensizliğim sızıyor şehre
Parmakların aldırmıyor.
Hüznüm süzüyor geceyi
Güneşi uyandırmıyorsun.



M.S./2010
KAHRAMANMARAŞ