Bugün benim doğumgünüm.
Ne yalnızım nede yasta,
Tam ellidört yaşında..

Neler sığmadı neler
Yaşadığım yıllara.
Çıktı ortaya, bol hüzünlü,
karışık bir salata...
Şimdilerde hüzünden
Eser kalmadı dostlar.
Mutluyum inadına
Fidanlarımla başbaşa.
Hoşgeldin yeni yaşım.
Hoşgeldin umutlarım.
Hayata daha çok sarıldım,
Çünki bu yıl
yeniden doğdum.

Her yıla bir kadeh içemem
Pastama ellidört mum da dikemem.

Tek bir mum dikeceğim
Pastamın ortasına.
O mum ki her nefeste,
sevgiler yeşertecek.
O mum yandığı sürece
umutlar besleyecek...

Ve bu gece elimde
Tek bir kadeh şarapla
Dostuma düşmanıma
Sevgiler sunacağım,


Ve tanrıya bu gece
açarak ellerimi, yine şükredeceğim
Hayatı, yaşayarak
öğrenmemi sağladığı.
Ve her zorda elimden tuttuğu
Her yanlışta kulağımı çektiği
Her doğruda ödüllendirdiği için
Ona sonsuz teşekkürlerimi
Ve minnetimi sunacağım..

Kendime mutlu yıllar dileyip
yaş ellidört
Yolun yarısı eder diyeceğim
Ağız dolusu…

Birrgül KIZILKAYA 15.11.2010 İZMİR

Fikret kardeşim bu şiiri bana ithafen yazmıştı.Şiirdeki bahsi geçen aradaş benim:))) Bu dizeleri sayfamda paylaşmaktan gurur duyuyorum.Yoldaşıma saygı ve sevgiler.


KİME NİYET KİME KISMET

Dedim;
efkar dağıtayım.
Dedi;
hava çok sıcak.
Dedim;
içmeliyim....
Dedi;
içme ne olacak.
Dedim;
sen sevmezmisin.
Dedi ki; karar....
Dedim; ne kadar..
Dedi iki duble,
gerisi zarar.
Dedim içeceğim;
Mesai bitince..
Dedi; saçmalama..
Bekle güneş gidince.
Dedim; vazgeçtim.
İçmeyeceğim.
Dedi; öğleyese..
Ben içeceğim.
Dedim; nerede?
Nasıl ve neyle?
Dedi ki; ev de...
Kavun, beyaz peynirle.
Dedim; çok severim.
Ben bu mönüyü.
Dedi;
hem balkonda
açıp müziği.
Dedim ki;
öğleyse
yarasın sana...
Dedi;
ben içerim.
Sen bakma bana.
Sabah sordum.
Arkadaşım;
"akşam" neyledin.
Dedi;
balkondaydım
Sana söyledim.
Neye niyet,
neye kısmet.
Gördünmü, bak arkadaş.
Kendime ayyaş derken
sen çıktın benden ayyaş.

MEHMET FİKRET ÜNALAN
İZMİR/ 27 AĞUSTOS 2008


Değerli dosta Seyfi Yiğit’ ten dizeler.Teşekkürler Seyfi bey.

Doğum günüm

Doğum günü
Benim bugün
Mutlu günüm
Kim görmüş
Beni mutlu
Doğum günüm

Mutluluğu acıyla
Bürüdüm
Sokakta çıplak,
Yalın ayak yürüdüm

Dağ, bayırda
Arzu hak
Ar, arz,
Niyet gülüdü
Peşinde bir
Ömür çürüdü
Harda yanan
Gönül gözü körüdü
Doğum günü
Aldı başı yürüdü

Önce doğdum
Gelişimle
Süründüm
Serpilip
Gelişip
Yürüdüm
Her
Doğum gününde
Bir büyüdüm

Anam dedi
Bey,
Bugün onun
Oğlumuzun
Mutlu
Doğum günü

Babam dedi
Hanım,
Kim gördü
Mutluluğu
O,
Oğlumuz görsün
Doğum günü

Kaderi, kederi
Kim çizdi..?
Elini, Anlına götürdü

Bizim oğul
Gözüne, Gönlüne
Gülü döktürdü
Yüreğine görüntü
Gülü götürdü
Darbe yedi
Peşinde süründü

Acıyla, hüzünle
Darbelerle
Cebelleşip
Yürüdü
Bu dünyaya
Geldiğinde körüdü
Doğum günü
Hep yalan
Mutlu görüntü

Zaman
Ne çabuk aktı,
Bu büyüdü..?

10.04.2010
Seyfi Yiğit