Hani;
Basit bir saklambaç oyunuydu gidişin?
Baharla geleceğim demiştin çocuk yüreğime…
O soğuk Haziran gecesinde…

Ama gelemezsem,
Olur a gecikirde gelmezsem,
Elma de, gelirim
Demişin.

Kaç bahar geçti, kaç yaz…
Gelebilsedin,
Gelirdin biliyorum.
Gelinmez yollarda olduğunu da
Biliyorum.
Ama; beynim
Çocuk yüreğime anlatamıyor
Nedense…

Hala,her bahar
Ufka dikip gözlerimi,
Elma diyorum sevdiceğim.
Elma,elma.!!!
Gelmiyeceksin besbelli..

O vakit,
Zeytin gözlü Nuriyem,
gel de bana...
Bekle beni,
Uzat ellerini.
Çünki,
Bir nisan akşamında,
Ya da bir Nisan şafağında
Ben sana geleceğim…
Yeter ki,
Elma de sevdiceğim…

Birgül KIZILKAYA Nisan 2010 İZMİR


Değerli şair Onatça’nın yazdığı dizeleri paylaşmak istiyorum.Sağolun dost şair...


..ANNEME......


OLDUM OLASI HANİ;
YÜREĞİMİN O KUŞ TÜYÜ DİREĞİ,
SIZIM SIZIM SIZLAYIP DURUR HEP
"ANNE" HAKKINDA BİR LAF EDİLDİ Mİ ?!
ÖYLE OLDU İŞTE ŞİMDİ !...
SİZİNDE "ANNE" DEYİNCE MUZTARİP OLDUĞUNUZ GİBİ
ÇOK İYİ ANLIYORUM BUNUN İÇİN BENDE SİZİ
HİÇ BİR ANNENİN BİR ÖLÜM YAŞI OLMADIĞINDAN TABİ,
SEVGİNİN DE BİR ÖLÜM YAŞI ASLA OLMAZ Kİ.....
ÇÜNKÜ KİMSECİKLER KABUL ETMEZKİ BİR ÖLÜMÜ
SADECE ÖLÜMLE BİTER BİR İNSANIN O EMANET BEDENİ !
AMA KALIR YİNE ASLINDA O İÇİMİZDE EBEDİ....
KOKUSU,GÜLÜŞÜ,ÖZLEMİ VE SEVGİSİ
SÜRÜP GİDER SONUNA DEK HİÇ ESKİMEDEN HAYALİ !
NADEN"AĞLARSA ANAM AĞLAR" DEMİŞLER
BİZİM ESKİLER
ÇATLARKEN ÖZLEM DAĞLARI YÜREĞİMİZDE
ANALARIN KIYMETİNİ ÖLMEDEN ÖNCE BİLSİNLER DİYE
"ANA GİBİ YAR OLMAZ" DENİR HANİ BİRDE,
"VEFA’SIZLIK" ARTIK KEMİĞE DEYİNCE !!!...
İNŞALLAH İŞTE,
ANNELERİN KIYMETİ BARİ BU NEDENLERLE
HERKEÇE İYİ BİLİNE !!!!..........................................onatça

Değerli şair arkadaşım Seyfi Yiğit’in dizelerini sayfamda paylaşmak istedim.izninizle.


Anneye itiraflı sesleniş

Ağlıyor gözlerim gülmüyor yine
İçimde seneler depreşti Anne
Dertler acısını gösterdi yine
Yüreğim derinden sızlıyor be Anne

Efkar sardı bedeni titriyor yine
Beden ayakta durmuyor düşüyor Anne
Bir tutan sendin beni ezelde
Ebediyet görünmüyor gidiyorum be Anne

Dost bildiklerim gülerken yerin de
Ben hüzünlerde yanlızdım Anne
Karanlık odada düşerken yere
Yüreğimde gene sen vardın be Anne

Acılı haldeyim arkadaş dost yok yanımda yine
Yanlızım odada dertlerimle Anne
Can dosttum sigaram elimde benle
O da beni içim den kemiriyor be Anne

Üstüm başım yırtık sefalet içinde
Dost bildiklerim nerede Anne
Aç perişanım karanlık içinde
Kimse gelip ışığı yakmıyor Anne

Yer soguk yüreğim buruk halde
Anılar yerlere savruk ben yitik ben bitik Anne
Ağlarken göz yaşları içinde
Nefes alamıyor boğuluyorum be Anne

Kan ter içinde yatıyorum yerde
Kimse gelip elimden tutmuyor Anne
Gençlik geçip gitmiş boş yere vermişiz ele
Kader de yanlız kalmak da varmış be Anne

Kanmışız bir kaç tatlı söze inanmışız sevgiye
Kendimize yaren yüregimize canan demişiz Anne
Değersiz mişiz meğer gönülde
Yıpratılmak yetmezmiş bize kaybetmişizde Anne

Sabah olacak takacagım maskemi Anne
Gülümseyeceğim içden olmasada yine
Senden aldıgım asaletle başım dik....! yürüyeceğim
Bitmiş tükenmiş halimi kimse anlamayacak be Anne

Mal mülk para pul derken
Elalem ne der felsefesiyle büyürken
Hırpaladık yüreklerimizi erken
Bana kaderini miras bırakdın giderken Anne

Nankörlük etmiyorum kızma be Anne
yavrun gene senin bırakdıgın yerde
Senden öğrendigim sevgi ile
Bende canımı seviyorum Anne

Ama arada seninle bir fark var be Anne
Ben canıma elalem ne der..?
Onlar ne der felsefesini aşılamıyorum
İnsanı sev koru ama kendin içinde yaşa

Diyorum be ANNE...

Sen yaşarken senin kıymetini bilemedik
Sana hak etdiğin degeri saygıyı sevgiyi veremedik
Sen gidince acı çekeceğimizi düşünemedik
İtiraf ediyorum içtenlikle senden de af diliyorum affet be Anne

İnsan yalınız kalınca anlıyor İşte
Hayat boş yaşam ucuzmuş Anne
Baki kalan hayat bize
Fuzuliymiş BİZİ BİTİRMİŞ Anne

18.03.2009
Seyfi Yiğit....................................................Son Damla