AHH... İSTANBULAyasofyada bir şiir dokunuşu, İstanbul... Cabbar çocuklar uhlevi sokaklarda, Tavşan yarıştırıyorlar, Sen yabancı, Beni Eminönün,de bekle, Bir balıkçı lokantasnda, Bizim sokaktan ay ağarınca, Bir başımayım bu akşam, Üsküdar,da kaldırım teyyarelerinin, Napolyonculuk çağında, Yine deli bakıyor sarayburnu, Yine bir şair isyanda, Zaten... Hiç eksik olmaz aşık bedenlerin, Bir boza için vefada eşkalim, Kimliğim tutanaklarda meçhul, İnsanlığım aranmakta, İstanbul... Eyüp,te bir sultan, Bana seni anlatmakta Ve bakırköy,de bir sabah Ellerini tuttuğum bir kadın, Bir sahil banliyösünde Beni terke dalmakta, Ben arkada kalacak adam deyilim, Seni ramide terk ederim, Ya zeytinburnunda intihar ederim Yağmur sicim kurşunlarını, Yağdırıyor üstüme, Savaşların uyruğu ğöğsündeki Yarada taşıyan beden, Kasımpaşa,da bir hatıra sokağında, Teneke mahallelerinde, Türküler haykırıyor boğaza, Kız kulesinden Üsküdar,ı kafiyeliyen iki sevğili, Yarenlik ediyor balıkçı naralarına, Eski delikanlıların, Ayakkabısının topuğunda inletmiyor kaldırımları, O yüzden daha sessiz Yedikule, Özlem içinde Samatya, Dururum bu akşam, Bir meyhane sokağında, Bir külhanbeyi anılır mavi gözlerini alkolinde yıkıyan yeni rakıda, BEN..... Beylerbeyinde sabahlarım tek başıma, Birazdan.... Seher adımlanır hudutlarımızda, Sabah ezanı binlerce sarhoşu ayıktırır deniz kenarındaki barakalarında, İstanbul..... Seni sevdim, Seni sevdim ben ama, Seni seven ya sağmalcılarda alır haddini, Ya zincirlikuyuda, Olsun be büyük şehir, Çamlıcada gördüm endamını, Beyoğlunda saklama ğamzelerini boşuna, Bir akraba kavğası değil, Bir sevği sonbaharı bu, Yıldız parkında düştüğünde son yaprak, Beni tuzladan uğurla ağlayarak, Sana dönüşüm ya yeşilköyde, Bir sabah aniden olacak, Yada ruhum ancak, Sultanahmette bir ahiret çorbacısında huzur bulucak, Güzel şehir... Ruhun ortaköyde bir vuslatta, Benim gidişimle ruküya varacak ancak...!!! SEVĞİLERİMLE << Berfin Karahan >> << A . P >> |