Her gece sen girersin rüyalarıma her gece sen,
Paramparça olur duyğularım,
Karanlığın en koyulaştığı yerde,
Kapının çalındığını duyarım
Açınca soğuk bir rüzğar çarpar yüzüme
Sen yoksun kilitlenir dudaklarım,

Gözlerim karanlıklarda boşuna arar seni,
Sen yoksun yalnızlığımı kadehlere doldurup
Tek başıma içmeliyim bu gece,
Kırmalıyım kapıları evleri ateşe vermeliyim,
Sen yoksun zaman gitgide uzuyor,
Altmış saniye bir dakika,
Altmış dakika bir saat,

Ve sabahın olmasına daha beş
saat var,
Beklemek bir çeşit ölmektir,
Sen yoksun...
Bu bana her gece binlerce ölüm demektir,
Neden Ayrılsın ellerimiz her akşam,

Gözlerime acı bir karanlık düşsün
Bir vapur alsın götürsün seni,
Ben vapurlar dolusu kederimle yalnız,
Sen uzak bir körfezde özlemli dalğın,
Kıyılara çarpıp ağladığı yerde dalğaların,

Neden ay karşılardan yükseldiği zaman,
Başın omuzlarımda olmasın,
Neden ellerin avuçlarımda deyil,
Neden gözlerim aradığı zaman gözlerini bulmasın,
Durup durup beni bu çaresizlik hançerliyor,

Bu yolların bir yerde ayrılması,
Uzayan kilometreler,
O sefil anlayışsız bakışları insanların,
Dünya o eski dünya deyil,
Tanrı,ysa çoktan unuttu bizi,

Şu uçsuz bucaksız evrende,
Ne derdimizi dinleyen,
Ne de bir anlayan var sevğimizi,
İki ömür deyil iki ayrı ve büyük,
Yalnızlıktır yaşadığımız,

Herşey aslından başka renkte,
Altından yer yer sırıtan bir yoksulluk,
Yalan üstüne yalan oyun içinde oyun,
Herşey bir yerde anlamsız ve boş
Gerçek olan şimdi senin yokluğun,

Senin varlığını özlediğimi duyuyormusun,
Bak nasıl artıyor ellerimin sıcaklığı,
Dinle bak nasıl çarpıyor yüreğim,
Bütün sokaklarında bu şehrin sana koşuyorum,
Seni soruyorum gelip geçene görmedik diyorlar,

Anlamıyorlar seni nasıl özlediğimi
Nasıl sevdiğimi bilmiyorlar,
Volkanlar tutuşular ormanlar yanıyor içimde,
Her gece milyonların uyuduğu bir anda,
İçimden bir ses kalk uyuma diyor..!!

<< Berfin Karahan >> << A . P >>