Jurnalci hoca gardiyanlığa tutuşmuş
Jeneriğin fonu bıldırcın şırfıntıların sesi
Alaşağı ediyor hutbeden minareyi

*

Sevincin bağ bozumuna kefilken yalnızlık
Ağdalı acıların derisi yüzülüp
İzi sürülür gizi doğurgan patikalarda


Şehir ıssız, şarapçı yol yokuş
Bacaksız korkuluklar poz veriyor
Dubasız denizin bacasız isyanlarına


Azaptan kim, ne anlasın sonatta
Dokunsan dağıtacaksın kapat yüzünü
Şimdi ruhunu ipe dizer jurnalci fırtına


Haydi, iğfal edene kadar gömül yarınlara
Tırnaklarını geçir emanet hakikate
Kanat kanatabildiğin kadar anlayışını


Bulutlar büyüt hovarda çatının avucunda
Bak, dudaklarının çamuru barınaksız
Dikili bir taş bile yok idam edildiğin yurtta


İkramını billur yağmurlara ısmarladığım
Kanadını kurak dillerde sulayan cevahir
Hakkındır, büyümelisin bakir koyaklarda

At zarı gitsin, hacamatçı şehir
Gecenin torunlar büyüten alnı çemkirir
Kaderi it avazlı gün batımı sokaklarda

Kahretsin
Kırmızı şarap içilmiyor ki her manzarada…

Habibe Ağaçdelen