gecenin on ikisi
umudumuz tellere takılmış...


ahları duyulurken zulümlerin kaçan adımlarımızda
t/uzak bir şehrin kimsesizliği buğulanır camlara
hüzünleri uyutulan sancılı bekleyişlerimiz
yerinde sayan zamana küskün ve yorgun
yürek y/arası sıkışıp ayakta kalan
yerinde oturmasını bilmeyen hasret
tuzunu basıp durur üstümüze darlaşan elbisesiyle
ve çıkarılmayı bekler uykusundan uyanıp
yeni gelen güne "Merhaba!" demeyi dağınık haliyle

...

daye!
daye!
diye mırıldanıyorum sesim boğuk
beni duyan yok içim soğuk


kötü kaderi önceden yazılmış bir kız çocuğun
avuçlarına umut ekme telaşına takılıyor gözlerim
bakışlarında utangaç bir hüzün
ve küçük yaşta kurtuluş saydığı yüzü sevdanın
elleriyle bacaklarına fırça darbesi topraktan dövmeler
düğün öncesi hazırlık ve baş ucunda duran beyaz bir gelinlik
herkesten saklamaya ç/alıştığı esmer tenine
henüz bulaşmamış kırmızının rengi


sayıp sövüyorum sülâlesine şarap renkli gecelerin!
gözlerimi yumuyorum bir an önce sabah olmalı!


geçmişin silinmeyen yüzü
ve bilinmeyen s/özü
küçüklerin...


ekmek götürme yarışı olurdu çocukların karnında
dışarda aç kalma derdi eve boş dönen ellerin
sobanın üstünde kızaran ekmeğin yanık kokusuna
çökelek sürülürdü yerde kurulan sofralarda
ezgiler eşlik ederdi beraber gül yüzlerine
yorgun düşen kavgalarda omuz omuza tutuşurken halaylar
zılgıt sesleri duyulurdu doruklarda
kardeş türküleri söylenirdi her dilden
barışın yakasına takılırken ertelenen umutlar
kanatlarından vurulmazdı hiç hür uçan güvercinler!


saçlarını okşuyorum çocukların
el ele tutuşan gülüşlerine dolansın kollarım...


duvarlarda boykot eden bir dilin çığlığı üzerimde
dudaklarımda zorla kilite vurulup salıverilmeyen halkın
ve bastırılmaya çalışılan bir kavganın haklı isyanı
adım attığım her yer çukur alanı esir alınmış insanlar
yetmeyen gücümün çaresizliği asılırken boynuma
düşlerimin voltasında adım karışır kayıplara!

...

moral bulmaya çalışan şiirin
kovulup peşine verilen öfkesi


"seher vakti çık(ın) dağlara
güneş topla(yın) bizim için!"


Meral Gül...