YORULDU
Milletin sırtında rahat gezene
Yine de inanılan yalan sözüne Hak hukuk olmayan bozuk düzene Hüzünle bakmaktan gözlerim yoruldu. Geç olursa bir gün odur kederim. Tasası yok aldırmaz kime ne derim? Vatan elden gidiyor figan ederim Anlata anlata sözlerim yoruldu. Kurmadım hayalini sarayın köşkün Düşülmüş gaflete bakarım şaşkın Karşılık vermeyen umutsuz aşkın Peşine koşmaktan dizlerim yoruldu. Tutturmuş yolunu bakar işine Görülecek hesabı girmez düş’üne Haramdan uzak hak ateşine Yanıpta küllenen köz’lerim yoruldu. Yaşanan acıları yazdık taşlara İtibar göstrilen hain baş’lara Saygı duyulmayan akan yaşlara Aleni isyandan giz’lerim yoruldu. Bem beyaz esrarıdır aklımı çelen Delice esip bağrımı delen Bahar’la gidip soğukla gelen Kış’a direnmekten güz’lerim yoruldu. Mazlumun hakkını alıp yiyenlere Susup acizlikten boyun eğenlere Emek vermeden benim diyenlere Nefreti yenmekten haz’larım yoruldu. Yaralı yüreğimden akan kanlar mı? Ezan sesleri mi, yoksa çan’lar mı? Ne demek isteriz bilmem anlar mı? Söyleyip çalmaktan saz’larım yoruldu. |
Güzel duyguların ve düşüncelerin için teşekkürler.
Şiirin parmakları sıkışmış.
Biraz çaba gösterip kurtarmak lazım.
11 hece ile yazılmış. Bazı aksamalar var.
Selamlar sevgiler.