Kendini Bulmak
Kayıplar ardından koşarken yarınlara
Kaybolduk mecnun deli aşklara. Güneşi ararken bulduk en karanlığı Çıkmak nasıl, kaybolduk kanarken yalnızlığa. Sancılar çeken yürek, atar kendi içinde Doğumdan önce bu serzenişlerle. Yarınlar bugünden yazılır elbet de, Bulduğumuz ümitler hayaller ellerimizde. Evet, zamanı öldüren gene biziz Hiç doymak bilmeyen koca bir deviz Hayat kardan bir dağ ki; erir durmadan içten Geçen bir ömür sızıyor bak ellerinden, yüzünden. Kısmet, kader ne dersen de işte avuçlarında Seçmek olmasaydı eğer neden insan olunur, Bir çiçek, bir ağaç, bir dağ nasıl yürür kendince Toplayıp köklerini, eteklerini yürü, Kaderin tercih ettiklerinle yazılır. (Kasım 2010 İstanbul) |
selamlar sevgiler.............