Peygamberler Geçidi
Hala, o mahzun gözlerde
Kaybolan benim; Nice zaman geçmiş ömür sermayesinden, Alınacak onca güzellik varken Bir baharı daha gönderdik Çiçekleri hiç sevmeden. Sayısız güzellik veren Rabbimiz Şükür aciz kalıyor ne gelir elden Bir küçük zerre sığmışız. Mana, zerreden kürreyi görür İnsan Allah Allah diyerek büyür. Can seyfi Niceler gibi işte geldik gideriz Bir ahı devran bu ömrümüz Allah’ı gör dediği yerden görmek İnsanı kamil olarak Gelip göçmek derdimiz. İzlerine bata çıka yürürüz Bir ilahi hikmet ki kaynar durur Allah tenezzülüdür vahiy Sağnak sağnak yüceler yücesinden süzülür. Aç, Aç olan kalbimizi, İbrahim mi? Tam karşımda, Putları sıra sıra devirmiş İbrahimler gelmiş İbrahimler biziz. Dilim dolanır bu isme Çok severim İbrahim’i de Nasıl bir yürek Allah’ım Senin verdiğin ne varsa canından öte Büyük bir hevesle vermek istemiş İbrahim. Ya Rab İbrahimler yaratan Sensin Öyle büyük bir yürek var ki İçinde saklı, Kaç Musa, kaç İbrahim uyur. Haydi durma Yüreğinde Peygamberler geçidi var Kalk ve aç olan yüreğini doyur. Ne güzel diyor o mübarek insan: Allah’tan razı olun her an. Bir peygamber değil sadece iman ettiğin Hz Adem’den Hz Muhammed’e deyin Her biri canlı birer örnek Ölmedi ölmez Peygamberler. Sen Adem ol tevbe et, Sen İbrahim gibi yürü Nemrutlara lanet et, Musa ol firavun sarayında büyü Harun ol, O Nebiyle yürü, Yusuf ol, Züleyhalar koşarken peşinden De: Bir Allah ile varım, Allah’tan korkarım ben. Yahya ol kendini kurban ver Rabbe Zekeriya ol bir gül yetiştir Meryem annemizle İsa ol yürü Doğurtmamış doğmamış bir Rabbi bil Hz Muhammed’le gör müslüman yürüyüşün hepsini de. Ey can bak Ben senim sen bensin Bir kardeş olan iman erleriyiz Şeytanlar temsil etsin varsın küfrü Onu iman ile söndürecek olan biziz. (Aralık 2010 İstanbul) |