Merhaba Dostlar,

Öykümüze devam edelim mısralarımızda.
Hayat dedik ya;
Planlı programlı değildir hiçbir zaman…

Yusuf …
Züleyha ya bir mektup yazmış ve bu mektubu yorumlamasını istemiştir. Züleyha bunun bir intihar mektubu olduğunu bilmiştir lakin Yusuf’un kendi için düşündüğünü aklına bile getirmemiştir. Bu bir intihar mektubu demiş ve atmıştır kenara.
İşte bu son damla Yusuf’u kötü vurmuştur. Ama yine de Züleyha tedirgindir bir gariplik sezer.

Son gün
Züleyha Yusufun hallerinde bir sıkıntı olduğunu sezmiştir. Bir şeylerin ters gittiğinin farkındadır lakin bir türlü intihar aklına gelmemiştir. Ta ki son saate kadar…
Hemen koşar Yusufun’un yanına. Elinde silahı ile öyle gelgitler yaşayan Yusuf’un eline sarılmak ister… Ama silah patlamıştır.
Allahtan kurşun şakağını sıyırıp geçmiştir. Züleyha hemen Yusuf’u Hekimlere ulaştırır. Yusuf yoğun bakıma alınır hemen. Yusuf’un yoğun bakıma alınışının nedeni kurşun yarası değildir. Gönül yarasıdır.
Hekim Züleyha’ya anlatır durumu. Yusufu’u yakında taburcu edeceğini söyler…

ZÜLEYHA ÇOK SEVİNÇLİDİR YUSUF KURTULMUŞTUR. HEMDE BİR O KADAR ÜZGÜN ZİRA PRANGALAR VARDIR AYAĞIDA…

ÇİLE

Karantina alınmış düşlerim,
Sende son nefesini vermez artık.
Can çekişmekte iken dilimde Maviler,
Yeni bir hayal ile düşer sabahın çiğ tanelerine.
Hiç duyulmamış suskunluğunu kırarken gönlüm,
Bozuyorum yeminimi sende...

Adı yok sanı belli değil,
Hüviyetinde yazan tek emare ise hayat.
Hane, Cilt, Sahife No su kayıp,
Bir de ikamet adresi var sol yanımda belli,
O da Sen…

Karanlık gecelerimde aflatun ayrılıklar,
Fisunlu sabahlarda doğmak için,
Ölüme meydan okumuşlardı.
Ama neden?
Neden sanki.!!!
Bıraksan da sussa idi ya ebediyen…

Bilirim ve gömerim kalbime nedenleri, niçinleri…

AŞK ÇİLE İSE,
SEN ÇİLEHANEMSİN.
VUSLATA ERMEK İÇİN,
BEN İNZİVAYA ÇEKİLEYİM BARİ.
BİRGÜN GELİR ELBET,
SENLİ DÜŞLERİMİN GÜNCESİ…


İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”





Ey gönül acılara sabret. Çünkü onlar seni kahretmek için değil sınamak, terbiye etmek kemale erdirmek için gelirler. Hem de geçicidirler ebediyen kalmayacaklar. İmana ve ümide sarıl. Bil ki hiçbir gece ebedi değil her karanlığın sonunda bir fecir saklı. *Hz Mevlana*.