TÜKENİŞ
gökyüzünün mavisidir özgürlüğün rengi
simsiyah bulutları devirir derinliği uçup gitmeli ruhum savrulmalı delice boşluğa kar tanesinin kübik kanatlarında inmeli okyanuslara! vurulmalı bir deli yunus’un gözlerinde sevecen yüreklerde açan çiçektir / sevgi yıkar nefretin çelikten surlarını şimdi gülümsemeli bir masumun gamzelerinde yeniden doğmalı yağmur olup yağmalı, dağlara ovalara kırçıl bir serçenin gagasından dal olup / düşmeli şırıl şırıl akan derenin koynuna her şey yalan! ne yapsam çaresizim denizlerin üstü durgun martıların kanadı kırık / uçamam yüreğim fırtınalı günlere hasret yakut renkli akşamların duldasında ağlar yitiklğim… ah hayat! aralanan kirpik uçlarından şerha şerha sızsam toprağa yeniden bir daha açar mı üzerimde laleler güller…. ayşe uçar 07 /11 /2010 |
Güzel bir eser daha.
bravo.