Çıksın Kafalar KumdanÖncelikle hoş geldin buyur kendine yer seçSohbet içene gönlüm gönüllü bir sakîdir Öyle üç günlük değil bende dostluk bakîdir Arzu etmem etrafım şakşakçılarla dolsun Bin sahte dost yerine bir mert düşmanım olsun Ukalalık sanmayın demeyin ki bu kaçık Biraz kalemim sivri biraz da sözüm açık Öylesine biriyim ne alimim ne şair Bir şeyler karalarım gerçek hayata dair Bakan çok şey öğrenir sakince yanan mumdan Görün artık gerçeği çıksın kafalar kumdan Mum dibini düşünmez etrafa ışık saçar İyi bakarsan gül’e bataklıkta da açar Okunmak yeter bana yorum falan beklemem Sırf yorum gelsin diye asla yorum eklemem Kötüye iyi diye söylemem pembe yalan Bu yüzden gerçek dostlar halâ yanımda kalan Sahteler birer birer etrafımdan kaçtılar Ve hayal denizine doğru yelken açtılar Ben kralım sandılar yapmacık bir kaç sözle Oysa ki çıplaktılar baksalar doğru gözle Ne diş bileyin bana ne küsün ne darılın Kurtulup bencillikten insanlığa sarılın Çok okunmak istesem hep dem vururdum aşka Popüler olmak değil benim amacım başka ’Niyetin ne’ derseniz az ama öz okunmak Ve göz boyamak değil yüreklere dokunmak Doğruları söylerim gitsin gitmesin hoşa ’Onuncu köy’ derseniz giderim koşa koşa Belki de tartışırız biraz çatılır kaşlar Ama büyük dostluklar hep kavgalarla başlar Şiir yazıp okumak macera değil derdim Yüreğimde ne varsa gözler önüne serdim Okuduysan eyvallah haydi bir mum da sen yak . |